Na wystawie „Dziedzictwo i tożsamość Węgrowa” wyodrębniono sfery ekspozycyjne: oficjalną miejską i codzienną, obie chronologicznie odwołujące się do historii miasta. Źródła wskazują, że Węgrów był ważnym ośrodkiem targowo-handlowym i prezentowane na ekspozycji elementy także to potwierdzają. Na wystawie można zobaczyć replikę wagi miejskiej, wykonanej na wzór wagi gdańskiej. Zgromadzone liczne plomby towarowe, najczęściej o nieregularnym kształcie, bardziej przypominającym skrawki metalowe, z obustronnie odciśniętymi wypukłymi znakami własnościowymi, miały gwarantować jakość towaru, a obecnie informują o intensywnych kontaktach miasta z innymi ośrodkami, takimi jak Gdańsk, Łódź, Warszawa, i kierunkach rozwoju przemysłu. Okazałą kolekcję stanowi zbiór 257 monet. Najstarsze wśród nich to  srebrna moneta z XVII w. oraz kopiejka datowana na 1763 r.

Licznie prezentowane są też zabytki metalowe – zawiasy, haki, okucia, skoble, a także przedmioty związane z życiem codziennym mieszkańców miasta: noże, łyżki, kłódki, fragmenty metalowych naczyń, oporządzenie jeździeckie i akcesoria toaletowe.

Ważną część  ekspozycji stanowią metalowe ozdoby i części stroju, bardzo często mundurów wojskowych. Są także elementy odzieży wierzchniej – guziki i elementy ozdobne z mundurów wojskowych.

Można zobaczyć także kolekcję ceramiki naczyniowej i budowlanej, czyli kafli piecowych, także cegieł używanych przez wszystkie nacje mieszkające w Węgrowie.

Tło aranżacji stanowią zdjęcia ze zbiorów ikonograficznych Miejskiej Biblioteki Publicznej w Węgrowie – fotografia ul. Narutowicza z pierwszej dekady XX w. i panorama Węgrowa od strony Kryp z wizerunkiem miejskich świątyń – w przypadku cerkwi i synagogi już nieistniejących. Elementy architektury sakralnej najbardziej obrazują wielokulturowość Węgrowa. Pod panoramą, na wysokości obrazów kopuł świątyń, odnajdujemy charakterystyczny budulec, jego parametry oraz graficzny rysunek przedstawiający technikę murarską.