wt., 07 czerwiec 2022

- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
- Otwarcie wystawy Piotra Adamskiego w MBP w Węgrowie, 4.06.2022
O artyście:
Piotr Adamski „Adamski Wawrzyniec”
Jego pseudonim artystyczny wywodzi się z nazwiska i drugiego imienia. Urodził się w Węgrowie w 1993 r., a swoją drogę twórczą rozpoczął w 2017. Wystawa „Formowanie plastycznego – wdrożenie” jest pierwszą wystawą indywidualną tego młodego artysty, na której prezentuje on swoją wczesną twórczość, jak i dzieła najnowsze.
Adamski maluje, słuchając Bacha, Nymana, Britella, Pendereckiego czy Góreckiego. Przemyca tę subtelną nutę ‘sacrum’ w obrazach, łącząc symbolizm z prostymi, kubizującymi formami. Podniosłość, która jest niejako klamrą spinającą wszystkie obrazy Adamskiego, buduje swój komunikat w gestach i znakach połączonych z zestawem subtelnie dobranych plam barwnych czy ostrych kubików. Bywa, że jest to swoiste studium gestu oparte o ikonografię nowożytną (Balet, Sen o mnogości, Danaidy), bywa też, że jest to skomplikowany i jednocześnie bardzo uważnie dobrany zbiór symboli i odniesień do kultury zachodniej i jej historii, a także do chrześcijaństwa (Rok 1984. Orwell, Powstanie Warszawskie, Wieża Babel Starego Kontynentu, Szósty dzień stworzenia), bywa wreszcie kompozycją zupełnie abstrakcyjną.
Adamski wychodzi również poza ramy malarstwa, tworząc skomplikowane rzeźby wykonane z metalowych części, łączące w sobie delikatność drutu i morficznego kształtu z brutalizmem i prostotą wtłoczonych weń metalowych fragmentów. W tej wszechobecnej podniosłości jest miejsce na niepokój, cierpienie, napięcie, ale też na piękno człowieczeństwa, poszukiwanie piękna jako dowodu na istnienie Absolutu. Dążenie do iluzoryczności form, fragmentaryczności ludzkiego ciała, do tego subtelne światłocienie, a zarazem surowość i minimalizm ma pomóc w ich odczytywaniu.