wt., 04 wrzesień 2018
Węgrów wciąga, Węgrów uzależnia, Węgrów ma magiczną siłę oddziaływania na przybyszów. Skąd ona się bierze? Czy to magia miejsca, pejzażu, architektury, położenia geograficznego? Ten magnetyzm tkwi w ludziach, w ich charakterach w historii miasta.
Wojciech Żagan
Tematem Mojej dekady jest dziesięciolecie między 1960 a 1970 r. , czas między 10. a 20. rokiem życia urodzonego w 1952 r. w Węgrowie prof. Wojciecha Żagana. To okres kluczowy w życiu każdego człowieka: fascynujące przejście z okresu niewinności do dojrzałości. Prof. Żagan odtwarza ten początek filmu swojego życia z nostalgią, z niezwykłą życzliwością do wszystkiego co „węgrowskie”, szacunkiem do każdego człowieka oraz właściwym sobie poczuciem humoru – pisze we wstępie książki Małgorzata Janiuk.
Wojciech Żagan (1952) – absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej o unikalnej specjalizacji technika świetlna, później pracownik naukowy i nauczyciel akademicki PW, prodziekan Wydziału Elektrycznego PW przez trzy kadencje. Od 2009 r. związany z Wydziałem Architektury Wnętrz ASP w Warszawie, gdzie prowadzi wykłady autorskie z oświetlenia elektrycznego. Wszystkie ważniejsze osiągnięcia naukowe, stopnie i tytuły dotyczą obszaru oświetlenia elektrycznego (dr 1987, dr hab. 1993, prof. 2003). Autor 5 książek poświęconych różnym zagadnieniom oświetlenia i wielu publikacji w czasopismach i na konferencjach naukowych. Posiada duże doświadczenie praktyczne, szczególnie w zakresie projektowania iluminacji obiektów. Jest autorem aranżacji świetlnych wielu budynków zarówno w Polsce (Pałac Prezydencki w Warszawie, Teatr Narodowy, Pałac Staszica, Teatr Narodowy), jak i zagranicą. W Węgrowie stworzył iluminację kościołów – Bazyliki i Klasztoru, Domu Gdańskiego, zabytkowej części budynku węgrowskiego liceum.
